Time to be home!
Door: Marije
Blijf op de hoogte en volg Marije
23 Oktober 2016 | Verenigd Koninkrijk, Bath
Halloooo Holland!
Het bijhouden van blogs blijkt toch wat lastiger dan gedacht… de vrije tijd die ik heb besteed ik vooral aan bijkomen, skypen en af en toe wat afspreken, dus veel tijd voor mijn blog hou ik niet over. Sinds de vorige keer heb ik Leaveweekend gehad, wat heerlijk was om even een beetje bij te komen. Ik was niet helemaal fit maar Pim kwam een dagje langs dus hebben we (ondanks de regen) toch nog naar en door de stad gewandeld, een museum bezocht en – voor het eerst in mijn leven – geceilidh. Gewat??? Ja precies. Een of andere typische Schots/Engelse volksdans, die je heel anders uitspreekt dan dat je het schrijft. Dit was op de verjaardag van Peter en Tanya Watt, die 50 werden….. Dus mam, je programma is alvast gepland ;).
Tussendoor hadden we nog allerlei hockeywedstrijden… Mijn under 9 A team is erg sterk en wint dus ook alle wedstrijden ☺ Happy coach! De 1sts spelen zo nu en dan ook erg goed, maar weten zichzelf nog niet te belonen (en spelen af en toe ook gewoon ontiegelijk slecht!), dus die hebben nog niet veel goede resultaten gehaald…. De wil om te winnen is iets anders dan ik gewend ben (ze hoeven voor zichzelf namelijk niet per se te winnen) en dat kan best frusterend zijn…. Maar nieuwe ronde nieuwe kansen, want de week na de vakantie beginnen we gelijk op vol tempo: Maandag hebben we IAPS – een toernooi voor de beste privé scholen in Engeland, waarvan de top 3 zich kwalificeert voor de landelijke finale. Vervolgens op woensdag een wedstrijd tegen Wells, een prachtig dorpje dichtbij Bath! Echte aanrader mocht je een keer in de buurt zijn… Maar om in de categorie belangrijke toernooien te blijven, op vrijdag hebben we County’s! Hier kan elke school of club aan meedoen, en degene waar wij aan meedoen is een kwalificatie toernooi voor ‘The West of England’s’ – een toernooi voor de beste teams uit heel West Engeland. Mocht je dat dan weer winnen ga je naar de ‘Nationals’, waar alleen de beste 8 teams in Engeland zich mogen presenteren….. Oh was het maar weer 2005 – het jaar waarin wij naar de Nationals mochten! Anyway, veel te doen dus!
Afgelopen week was het herfstvakantie voor de scholen in Nederland. Aangezien Floor dit jaar naar Rome was met school zat er voor de familie geen tripje naar de zon in, maaaaar kwamen papa, mama, Floor én Marjolein naar Engeland om een bezoekje te brengen aan mij, oude vrienden en nieuwe vrienden. Helemaal leuk en ik had er al weken naar uitgekeken. Op zondag kwamen zij (ondanks het dramatische verkeer in en om Bath) aan op school en zijn we lekker naar de Barn waar de family in zou verblijven gegaan. Hier hebben we eerst even gechillt, met de hond gespeeld en échte oudhollandse Oma’s appeltaart geluncht, waarna we een lekkere wandeling door de countryside van Bath en Bristol hebben gemaakt. Wij hebben hier namelijk ALTIJD mooi weer, dus ook deze week scheen de zon volop! (zonder dollen, ik heb pas 2 regenbuien over me heen gehad, waarvan eentje met Leaveweekend). Op maandag moest ik werken dus heeft de rest een relax dagje gehad, zijn ze Town in geweest en hebben ze gegeten met de familie Carver (vrienden van papa en mama van onze Bath-tijd). Op dinsdag had Laura aangeboden om voor mij te werken, dus haalden papa en mama mij ’s avonds op om te gaan eten bij het beste Fish en Chip restaurant van de West of England – nog een aanrader voor potential visitors! Ik bleef slapen in de Barn en woensdagochtend hebben we na een voor mij uitslaapochtend, voor de rest vroege start heerlijk ontbeten (MET KAAS!), om vervolgens een ochtendje te shoppen in Bath. Ik ging ’s middags weer terug naar school om de meiden op te vangen voor de hockey en mama, Marjolein en Floor gingen lunchen met Amanda. Papa had afgesproken met zijn student dus het werd een social-dagje. ’s Middags kwam iedereen bij mijn hockeywedstrijd kijken en ’s avonds gingen we, om weer terug te gaan op memorylane, eten bij de Wheelwrights – de Pub bij de Senior School. Mijn laatste avondmaal, want donderdagochtend zou iedereen weer vertrekken om Nayra op te zoeken in Mansfield en ging ik mijn laatste werkdagen tegemoet. Op vrijdag hadden we Cross Country – mijn favo sportevenement hahahah… enkele kilometers door de countryside rennen, inclusief heuvels, echt feest! Ik heb hem twee keer gerend met Reception (groep 1) en Year 1 (groep 2) en toen was ik wel weer klaar! De rest van de kinderen mocht / moest ’s middags en het was een groot evenement. Als afsluiter van ½ term gingen we met z’n allen eten bij Ollie – heel leuk!
Om 6.30 zou ik vertrekken om de boot van 12 uur te halen, maar zoals jullie al lazen zat ik al een aantal weken tegen ziek zijn aan te hikken…. En vanochtend kreeg ik de volle lading! Met een beetje vertraging en verschillende ‘sick-stops’ ben ik uiteindelijk toch aangekomen bij de boot en met 1 droog bolletje achter de kiezen ga ik proberen veilig naar huis te rijden! Vele indrukken gehad, en vooral ontzettend gave eerste weken, maar nu tijd om uit te rusten, op te knappen en vooral….. thuis te zijn!
Mocht je me willen bereiken de aankomende twee weken dat ik in Nederland ben, kan dat gewoon op mijn Engelse nummer ☺
Dikke kus,
Marije
Het bijhouden van blogs blijkt toch wat lastiger dan gedacht… de vrije tijd die ik heb besteed ik vooral aan bijkomen, skypen en af en toe wat afspreken, dus veel tijd voor mijn blog hou ik niet over. Sinds de vorige keer heb ik Leaveweekend gehad, wat heerlijk was om even een beetje bij te komen. Ik was niet helemaal fit maar Pim kwam een dagje langs dus hebben we (ondanks de regen) toch nog naar en door de stad gewandeld, een museum bezocht en – voor het eerst in mijn leven – geceilidh. Gewat??? Ja precies. Een of andere typische Schots/Engelse volksdans, die je heel anders uitspreekt dan dat je het schrijft. Dit was op de verjaardag van Peter en Tanya Watt, die 50 werden….. Dus mam, je programma is alvast gepland ;).
Tussendoor hadden we nog allerlei hockeywedstrijden… Mijn under 9 A team is erg sterk en wint dus ook alle wedstrijden ☺ Happy coach! De 1sts spelen zo nu en dan ook erg goed, maar weten zichzelf nog niet te belonen (en spelen af en toe ook gewoon ontiegelijk slecht!), dus die hebben nog niet veel goede resultaten gehaald…. De wil om te winnen is iets anders dan ik gewend ben (ze hoeven voor zichzelf namelijk niet per se te winnen) en dat kan best frusterend zijn…. Maar nieuwe ronde nieuwe kansen, want de week na de vakantie beginnen we gelijk op vol tempo: Maandag hebben we IAPS – een toernooi voor de beste privé scholen in Engeland, waarvan de top 3 zich kwalificeert voor de landelijke finale. Vervolgens op woensdag een wedstrijd tegen Wells, een prachtig dorpje dichtbij Bath! Echte aanrader mocht je een keer in de buurt zijn… Maar om in de categorie belangrijke toernooien te blijven, op vrijdag hebben we County’s! Hier kan elke school of club aan meedoen, en degene waar wij aan meedoen is een kwalificatie toernooi voor ‘The West of England’s’ – een toernooi voor de beste teams uit heel West Engeland. Mocht je dat dan weer winnen ga je naar de ‘Nationals’, waar alleen de beste 8 teams in Engeland zich mogen presenteren….. Oh was het maar weer 2005 – het jaar waarin wij naar de Nationals mochten! Anyway, veel te doen dus!
Afgelopen week was het herfstvakantie voor de scholen in Nederland. Aangezien Floor dit jaar naar Rome was met school zat er voor de familie geen tripje naar de zon in, maaaaar kwamen papa, mama, Floor én Marjolein naar Engeland om een bezoekje te brengen aan mij, oude vrienden en nieuwe vrienden. Helemaal leuk en ik had er al weken naar uitgekeken. Op zondag kwamen zij (ondanks het dramatische verkeer in en om Bath) aan op school en zijn we lekker naar de Barn waar de family in zou verblijven gegaan. Hier hebben we eerst even gechillt, met de hond gespeeld en échte oudhollandse Oma’s appeltaart geluncht, waarna we een lekkere wandeling door de countryside van Bath en Bristol hebben gemaakt. Wij hebben hier namelijk ALTIJD mooi weer, dus ook deze week scheen de zon volop! (zonder dollen, ik heb pas 2 regenbuien over me heen gehad, waarvan eentje met Leaveweekend). Op maandag moest ik werken dus heeft de rest een relax dagje gehad, zijn ze Town in geweest en hebben ze gegeten met de familie Carver (vrienden van papa en mama van onze Bath-tijd). Op dinsdag had Laura aangeboden om voor mij te werken, dus haalden papa en mama mij ’s avonds op om te gaan eten bij het beste Fish en Chip restaurant van de West of England – nog een aanrader voor potential visitors! Ik bleef slapen in de Barn en woensdagochtend hebben we na een voor mij uitslaapochtend, voor de rest vroege start heerlijk ontbeten (MET KAAS!), om vervolgens een ochtendje te shoppen in Bath. Ik ging ’s middags weer terug naar school om de meiden op te vangen voor de hockey en mama, Marjolein en Floor gingen lunchen met Amanda. Papa had afgesproken met zijn student dus het werd een social-dagje. ’s Middags kwam iedereen bij mijn hockeywedstrijd kijken en ’s avonds gingen we, om weer terug te gaan op memorylane, eten bij de Wheelwrights – de Pub bij de Senior School. Mijn laatste avondmaal, want donderdagochtend zou iedereen weer vertrekken om Nayra op te zoeken in Mansfield en ging ik mijn laatste werkdagen tegemoet. Op vrijdag hadden we Cross Country – mijn favo sportevenement hahahah… enkele kilometers door de countryside rennen, inclusief heuvels, echt feest! Ik heb hem twee keer gerend met Reception (groep 1) en Year 1 (groep 2) en toen was ik wel weer klaar! De rest van de kinderen mocht / moest ’s middags en het was een groot evenement. Als afsluiter van ½ term gingen we met z’n allen eten bij Ollie – heel leuk!
Om 6.30 zou ik vertrekken om de boot van 12 uur te halen, maar zoals jullie al lazen zat ik al een aantal weken tegen ziek zijn aan te hikken…. En vanochtend kreeg ik de volle lading! Met een beetje vertraging en verschillende ‘sick-stops’ ben ik uiteindelijk toch aangekomen bij de boot en met 1 droog bolletje achter de kiezen ga ik proberen veilig naar huis te rijden! Vele indrukken gehad, en vooral ontzettend gave eerste weken, maar nu tijd om uit te rusten, op te knappen en vooral….. thuis te zijn!
Mocht je me willen bereiken de aankomende twee weken dat ik in Nederland ben, kan dat gewoon op mijn Engelse nummer ☺
Dikke kus,
Marije
-
23 Oktober 2016 - 12:47
Mama:
Fijn dat je er weer eventjes bent! Always welcome@casamama -
23 Oktober 2016 - 13:35
Tante Ly:
Wat heb je het weer druk en leuk gehad. Nu even goed!! uitrusten vooral en je laten verwennen. Laat de anderen maar werken!! Genieten maar. Liefs, tante Ly -
23 Oktober 2016 - 18:05
Dorothé:
Eigenlijk heb jij gewoon twee levens nodig om alles in te passen waarmee je bezig bent. Beterschap en blijf genieten van alles.
Groetjes,
Dorothé -
23 Oktober 2016 - 19:48
Oma Anneke:
Wij zijn blij dat je weer veilig in ons landje bent. Je hebt je goed geweerd met al dat drukke werk, Petje af dat je je zo inzet. Nu lekker bij moeders pappot uit rusten en genieten van je vrije dagen . Neem het ervan en laat je maar verwennen. Veel liefs -
24 Oktober 2016 - 16:35
Opa Stoelinga:
Lieve Marije,
Wat was wageningen rustig bij Bath vergeleken?
Maar je slaat je je er flink doorheen zo te zien! Maar nu echt goed uitrusten, laat mama en papa je maar eens flink vertroetelen.
Nu je even hier bent kunnen we ook wel weer eens telefonisch bijpraten.
Groetjes al vast.
opa -
25 Oktober 2016 - 10:11
Anneke:
He Marije,
vooral niet teveel moeten hoor want daar word je erg moe van! :) Fijn om weer alle leuke berichten te lezen en te weten dat jij ook op al die leuke plekjes geweest bent waar wij vorig jaar zaten!
Nu lekker chillen bij familie en Tim!
Geniet ervan misschien kom ik je nog tegen in Schagen!
lieve groet,
Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
