The slopes are calling!
Door: Marije
Blijf op de hoogte en volg Marije
24 Maart 2017 | Verenigd Koninkrijk, Bath
Lieve lieve allemaal,
Het is alweer erg lang geleden (drie vakanties inmiddels!) sinds ik heb geschreven... Het leven hier is fantastisch, maar door de lange dagen ben ik ontzettend moe en veel tijd om te schrijven heb ik dus niet. Deze term is voorbij gevlogen, en dat kwam onder andere doordat ik dag in dag uit weer op het hockeyveld (en af en toe netball court) stond.
'Mijn teams' deze term waren de 3rd XI en 2nd VII Hockey (jongens) en Under 9A netball. De jongens deden het onwijs goed en we hebben veel wedstrijden gewonnen, maar vooral heel veel progressie geboekt. Daarnaast coachte ik ook geregeld het 4e, 5e en 6e jongensteam, waar eigenlijk de leukste reacties van kwamen. Zo kwam één moeder naar me toe na het coachen van haar zoons wedstrijd: ' .... is probably going to hate me for saying this, but he has been so excited about you coaching him for the past weeks; He says you're the best coach in school!'. Hoe lief is dat!
Naast deze vaste jongens mocht ik deze term ook meedoen met de toernooien voor de landskampioenschappen voor de Under 11 boys. Dit is Jonny's team, maar hij vindt mij blijkbaar een erg goede coach en scheidsrechter, dus ik mocht mee naar alle kampioenschappen. De landelijke kampioenschappen zijn hier in twee delen verdeeld: je hebt IAPS, wat alleen voor independent (private) schools is, en je hebt de gewone County Championships en West of England Finals.
Aan IAPS West of England Finals deden 32 scholen mee waar er 4 doorgingen naar de Nationals. Wat was dit een gave dag, de jongens lieten fantastisch hockey zien waarna ouders, opa's en omas, coaches en zelfs spelers van andere teams naar ons toekwamen wat voor prachtig hockey de jongens lieten zien en hoe goed ze zich gedroegen langs het veld. Ontzettend veel complimenten. Van de 7 wedstrijden wonnen zij er 6, maar net op een cruciaal moment verloren ze concentratie waardoor ze 1-0 verloren en niet door waren naar de halve finales, en dus niet naar de Nationals. Gelukkig herpakten ze zich na deze wedstrijd en versloegen we All Hallows (die ons de zaterdag ervoor nog met 10-0 had ingemaakt). Al met al een geslaagde dag.
De gewone Counties werd afgelast vanwege storm en regen, maar werd een week later alsnog gespeeld. De jongens plaatste zich voor de West of England Finals zonder veel moeite en waren er deze week dus helemaal klaar voor. Ze mochten de titel van vorig jaar verdedigen, waar Monkton voor het eerst in de historie van het jongenshockey de Wests had gewonnen (Ik heb de trophy's nog even goed bekeken, maar tussen 2004-2007 stond Monkton er bij de meiden wel 3x op.... How come!?!!!) Maar dit liep anders dan verwacht. Het hockey van IAPS was niks van terug te zien en het toernooi liep totaal niet zoals gehoopt. De jongens speelden maar twee wedstrijden echt goed hockey, dus de finales werden bij lange na niet gehaald. Een goed leermoment over het belang van attitude en houding in topsport..... zelfs voor 11-jarigen.
De meiden hebben veel geleerd qua netball, en zowel bij de U8s als U9s zitten er een aantal leuke speelstertjes bij. Het leukste moment in mijn netball van dit jaar was echter met mijn collega. Wij gingen een oefening voordoen om de ruimte in te rennen, waar de 9jarige meisjes met grote ogen zitten te kijken en roepen 'wow, you two are reaaaally good' barstten mijn collega en ik in lachen uit. Kate geeft een verschrikkelijk slechte pass achter mijn lichaam (waar we de kinderen proberen te leren voor degene uit te passen) en ik weet deze nog net met een grote paardensprong te pakken en te landen met in netball termen een 1-2-sprong. Gelukkig waren ze nog te jong om door te hebben dat het niet helemaal goed ging... Oh well!
Al met al waren het dus drukke sportweken. Daar kwam ook nog de theatervoorstelling van Year 5 en 6 tussen: Sheharazade (1001 verhalen), Midsomerset competities, koordagen, concerten hier en daar, wiskunde wedstrijden, Science dagen, mijn vaste dinsdagvak Leadership Outdoor Education and Community - waar we op bezoek zijn geweest bij een special needs school om de hoek, ouderen in het bejaardentehuis hebben opgezocht en daar muziek voor gemaakt, vuur leren maken om worstjes op te braden, en leadership challenges etc. Een ontzettend leuk vak om te geven!
Ook waren dit mijn laatste weken in de Franslessen van Laura. Ik begeleidde in deze lessen de leerlingen van Year 7 en 8, vooral in hun spreken. Helaas heeft Laura vandaag afscheid genomen van school.... maar gelukkig hebben we samen (ook zelfs met Anna) de French Trip om naar uit te kijken, waar wij met z'n drieën als vrouwelijke staff bij meegaan! Zin in!
Zo is de tweede term al voorbij en heb ik drie en een halve week vakantie om te skien en daarna lekker uit te rusten bij papa en mama thuis! Het is voorbij gevlogen, en ik heb straks nog maar 9 weken te gaan. Het idee dat het jaar alweer bijna voorbij is kan ik nog niet voorstellen, want ik wil nog lang niet weg.... maar toch, ook al is het aanbod meerdere malen langsgekomen om te blijven, ik kijk er natuurlijk ook wel weer naar uit om straks in Nederland te zijn - mijn eigen bed, mijn eigen eten, mijn eigen vrienden en zussen, maar vooral ook papa en mama. Want vooral in moeilijke tijden, zoals bij het verlies van een goede vriend van Anna en mij van vroeger, is er niks zo fijn om gewoon even lekker thuis te zijn. Life is not always as beautiful as we dream it is.
Van 1 tot 17 april ben ik weer in Nederland, maar nu roepen eerst de bergen ons... Anna, Becca, Ed, Emily, Dan en ik verblijven vanaf morgen een week in Frankrijk om te skien... en dan: Hometime! Natuurlijk neem ik ook Ed Sheeran met me mee, cannot wait!
Tot gauw!
Liefs,
Marie
Het is alweer erg lang geleden (drie vakanties inmiddels!) sinds ik heb geschreven... Het leven hier is fantastisch, maar door de lange dagen ben ik ontzettend moe en veel tijd om te schrijven heb ik dus niet. Deze term is voorbij gevlogen, en dat kwam onder andere doordat ik dag in dag uit weer op het hockeyveld (en af en toe netball court) stond.
'Mijn teams' deze term waren de 3rd XI en 2nd VII Hockey (jongens) en Under 9A netball. De jongens deden het onwijs goed en we hebben veel wedstrijden gewonnen, maar vooral heel veel progressie geboekt. Daarnaast coachte ik ook geregeld het 4e, 5e en 6e jongensteam, waar eigenlijk de leukste reacties van kwamen. Zo kwam één moeder naar me toe na het coachen van haar zoons wedstrijd: ' .... is probably going to hate me for saying this, but he has been so excited about you coaching him for the past weeks; He says you're the best coach in school!'. Hoe lief is dat!
Naast deze vaste jongens mocht ik deze term ook meedoen met de toernooien voor de landskampioenschappen voor de Under 11 boys. Dit is Jonny's team, maar hij vindt mij blijkbaar een erg goede coach en scheidsrechter, dus ik mocht mee naar alle kampioenschappen. De landelijke kampioenschappen zijn hier in twee delen verdeeld: je hebt IAPS, wat alleen voor independent (private) schools is, en je hebt de gewone County Championships en West of England Finals.
Aan IAPS West of England Finals deden 32 scholen mee waar er 4 doorgingen naar de Nationals. Wat was dit een gave dag, de jongens lieten fantastisch hockey zien waarna ouders, opa's en omas, coaches en zelfs spelers van andere teams naar ons toekwamen wat voor prachtig hockey de jongens lieten zien en hoe goed ze zich gedroegen langs het veld. Ontzettend veel complimenten. Van de 7 wedstrijden wonnen zij er 6, maar net op een cruciaal moment verloren ze concentratie waardoor ze 1-0 verloren en niet door waren naar de halve finales, en dus niet naar de Nationals. Gelukkig herpakten ze zich na deze wedstrijd en versloegen we All Hallows (die ons de zaterdag ervoor nog met 10-0 had ingemaakt). Al met al een geslaagde dag.
De gewone Counties werd afgelast vanwege storm en regen, maar werd een week later alsnog gespeeld. De jongens plaatste zich voor de West of England Finals zonder veel moeite en waren er deze week dus helemaal klaar voor. Ze mochten de titel van vorig jaar verdedigen, waar Monkton voor het eerst in de historie van het jongenshockey de Wests had gewonnen (Ik heb de trophy's nog even goed bekeken, maar tussen 2004-2007 stond Monkton er bij de meiden wel 3x op.... How come!?!!!) Maar dit liep anders dan verwacht. Het hockey van IAPS was niks van terug te zien en het toernooi liep totaal niet zoals gehoopt. De jongens speelden maar twee wedstrijden echt goed hockey, dus de finales werden bij lange na niet gehaald. Een goed leermoment over het belang van attitude en houding in topsport..... zelfs voor 11-jarigen.
De meiden hebben veel geleerd qua netball, en zowel bij de U8s als U9s zitten er een aantal leuke speelstertjes bij. Het leukste moment in mijn netball van dit jaar was echter met mijn collega. Wij gingen een oefening voordoen om de ruimte in te rennen, waar de 9jarige meisjes met grote ogen zitten te kijken en roepen 'wow, you two are reaaaally good' barstten mijn collega en ik in lachen uit. Kate geeft een verschrikkelijk slechte pass achter mijn lichaam (waar we de kinderen proberen te leren voor degene uit te passen) en ik weet deze nog net met een grote paardensprong te pakken en te landen met in netball termen een 1-2-sprong. Gelukkig waren ze nog te jong om door te hebben dat het niet helemaal goed ging... Oh well!
Al met al waren het dus drukke sportweken. Daar kwam ook nog de theatervoorstelling van Year 5 en 6 tussen: Sheharazade (1001 verhalen), Midsomerset competities, koordagen, concerten hier en daar, wiskunde wedstrijden, Science dagen, mijn vaste dinsdagvak Leadership Outdoor Education and Community - waar we op bezoek zijn geweest bij een special needs school om de hoek, ouderen in het bejaardentehuis hebben opgezocht en daar muziek voor gemaakt, vuur leren maken om worstjes op te braden, en leadership challenges etc. Een ontzettend leuk vak om te geven!
Ook waren dit mijn laatste weken in de Franslessen van Laura. Ik begeleidde in deze lessen de leerlingen van Year 7 en 8, vooral in hun spreken. Helaas heeft Laura vandaag afscheid genomen van school.... maar gelukkig hebben we samen (ook zelfs met Anna) de French Trip om naar uit te kijken, waar wij met z'n drieën als vrouwelijke staff bij meegaan! Zin in!
Zo is de tweede term al voorbij en heb ik drie en een halve week vakantie om te skien en daarna lekker uit te rusten bij papa en mama thuis! Het is voorbij gevlogen, en ik heb straks nog maar 9 weken te gaan. Het idee dat het jaar alweer bijna voorbij is kan ik nog niet voorstellen, want ik wil nog lang niet weg.... maar toch, ook al is het aanbod meerdere malen langsgekomen om te blijven, ik kijk er natuurlijk ook wel weer naar uit om straks in Nederland te zijn - mijn eigen bed, mijn eigen eten, mijn eigen vrienden en zussen, maar vooral ook papa en mama. Want vooral in moeilijke tijden, zoals bij het verlies van een goede vriend van Anna en mij van vroeger, is er niks zo fijn om gewoon even lekker thuis te zijn. Life is not always as beautiful as we dream it is.
Van 1 tot 17 april ben ik weer in Nederland, maar nu roepen eerst de bergen ons... Anna, Becca, Ed, Emily, Dan en ik verblijven vanaf morgen een week in Frankrijk om te skien... en dan: Hometime! Natuurlijk neem ik ook Ed Sheeran met me mee, cannot wait!
Tot gauw!
Liefs,
Marie
-
24 Maart 2017 - 22:54
Pappa:
Mooie verhalen weer Marije. Geniet van het skiën en tot volgende week! -
24 Maart 2017 - 23:28
Tante Ly:
Lieve Marije,
Nou, jij zal wel aan een beetje rust toe zijn. Doe maar een beetje rustig aan met skiën, kan ook heel leuk zijn. Lekker genieten van de sneeuw en je gezelschap.
Het mooie weer is hier gelukkig begonnen.. Veel plezier. Liefs tante Ly -
25 Maart 2017 - 07:29
Dorothé:
Hi Marije,
Wat leuk om weer van je te horen = lezen.
Wat een onwijs goed resultaat heb jij met dat coachen gehaald zeg. Ik weet heel weinig van hockey maar zoals je de toernooien en indeling beschrijft snap ik het aardig. Netbal ga ik eens googelen. Een hele fijne vakantie gewenst op de lange latten 'Hals und Beinbruch' wens ik je zodat je daar geen last van zult hebben. Goed om de zinnen te verzetten van de drukte en zeker van de moeilijke levensmomenten met iets dat echt voor jezelf is samen met mensen bij wie jij je goed voelt eerst in de sneeuw en dan thuis.
Groetjes,
Dorothé
-
25 Maart 2017 - 10:34
Mama:
Lieverd geniet van dear wel verdiende vakantie samen met Anna en the English gang! Daarna.....
There's no place like home.... -
25 Maart 2017 - 17:37
Opa Stoelinga:
Wat gaat het inderdaad snel. En wat doe jij ook weer een hoop ervaring op!
En nu lekker skieen, maar wel voorzichtig aan.
Geniet er van en als je weer in Schagen bent horen we wel weer eens hoe alles verloopt en hoe de wageningse plannen er definitief uit zien.
Groeten, ook aan Anna van opa en oma. -
26 Maart 2017 - 10:51
Evelien:
HAVE FUN Marie!!!!! Vooral met de APRES ski =) xxxxxxxxx -
26 Maart 2017 - 18:17
Jeanet:
Leuk om te lezen, Marije.
Geniet van je vakantie; nu in de sneeuw en straks in Schagen. Wie weet tot ziens! Paasvee?? -
29 Maart 2017 - 15:39
Oma Anneke:
Lieve Marije, Jij komt je tijd wel door met al die sportbegeleiding en bijlessen geven. Goed van je hoor !! Nu dan even genieten van de sneeuw en wat daar meer bij hoort. We horen de verhalen wel als je weer in Nederland bent . Geniet ervan! Als je hard werkt verdien je dat. Veel liefs, ook van Opa , dikke kus Oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
